Rozdział II

 Bo ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał ze strachu do końca swoich dni. 
 
W pokoju tym po szarym dywanie
Rozsypał się różaniec,
Zaczął się mój żywot ze strachem,
Odtąd mieszkam z nim tu pod jednym dachem.

    Kiedy tylko przekroczyłam próg klasy ponad dwadzieścia par oczu wlepiło we mnie wzrok. Wiercili we mnie dziury ciekawskimi spojrzeniami. Nic dziwnego-trochę się wyróżniałam.

      -Och, Ty pewnie jesteś nową uczennicą? - nauczycielka spojrzała na mnie przyjaźnie- Karolina tak?
      - Wolałabym Caroline.
      -Skarbie - uśmiechnęła się- obawiam się,że nikt nie będzie potrafił tego wymówić.
     No tak. Mieszkając przez lata w Californii wyrobiłam sobie angielski akcent. Ale to była Polska. Już chyba wolałabym,żeby mówili do mnie tym "nowym" imieniem, niż żeby przekręcali stare.
       -Dobrze -westchnęłam- niech będzie Karolina.
       - Usiądź -wskazała mi palcem ławkę na końcu klasy-może opowiesz nam coś o sobie?
      Szybko streściłam historię mojego życia za granicą.Po zadaniu paru pytań na temat systemu nauczania w Stanach, nauczycielka oznajmiła,że wracamy do lekcji. Zainteresowanie moją osobą spadło prawie do zera. Od czasu do czasu tylko któraś głowa podniosła się leniwie z ławki i spojrzała w moją stronę. To wszystko.

***.
     -Okropny kolor włosów...
     -A te spodnie? Panna z wielkiego miasta, a chodzi w jakiś szmatach...
     Minęłam dziewczyny bez słowa, i udawałam,że wcale tego nie słyszałam. Weszłam do toalety. Zdjęłam torbę z ramienia z zamiarem położenia jej na podłodze, ale była tak brudna, że zrezygnowałam. Przewiesiłam ją znowu przez ramię.
      Podeszłam do zlewu i odkręciłam kran. Drzwi po mojej lewej stronie otworzyły się i do pomieszczenia weszły dwie dziewczyny, które wcześniej tak pięknie o mnie mówiły. Obserwowałam je w lustrze. Jedna z nich wulgarnie żuła gumę. Tym razem celem ich namiętnej rozmowy był ktoś inny.
       -A Ty czego się gapisz?
      Wzdrygnęłam się zaskoczona. Nie zauważyłam,że od pewnego czasu jedna z dziewczyn również przygląda się mojemu odbiciu. Wzruszyłam ramionami.
        -Więc zbieraj graty i do widzenia.
        - Nie mam zamiaru. Wasza rozmowa jest bardzo... interesująca -odparłam drwiąco.
        -Doprawdy?
      Nie zdążyłam zareagować. Dziewczyna podeszła do mnie i mocno pchnęła na ścianę. Uderzyłam głową w twarde kafelki. Wymierzyła mi cios w brzuch. Złapałam ją za rękę, okręciłam i już po chwili leżała brzuchem na ziemi. Uklękłam przy niej przytrzymując jej rękę przy podłodze. Dzięki temu nie mogła się podnieść.

        - Cieszę się, że jestem tak interesująca, że musiałyście o mnie porozmawiać. -mruknęłam jej do ucha.
Wstałam i wyszłam z toalety. Nie minęła jedna lekcja, kiedy wokoło mnie pojawił się tłum koleżanek. Każda była zdziwiona tym, że postawiłam się Ewie, bo tak miała na imię dziewczyna z toalety. One też pojawiły się koło mnie. Dzięki temu krótkiemu incydentowi stałam się "popularna" wśród klasy. No cóż, nigdy mi na tym specjalnie nie zależało, ale dobrze jest mieć z kim zjeść śniadanie na przerwie.

________________________________________
Przepraszam, że rozdział pojawił się dopiero teraz :) Nie miałam czasu na pisanie. Mam nadzieję, że wam się podoba. Piszcie swoje opinie, to motywuje do działania. Jeżeli są błędy, to przepraszam.
7 komentarzy i wstawię kolejny :))